Przy użyciu matryc drewnianych i metalowych próbuję wniknąć w świat tkanek ludzkich, które stają się główną inspiracją w prezentowanym cyklu CIAŁO POSTHUMANIZMU – ŻYCIE LIMINALNE.
Granica między tym co ludzkie a tym co nie-ludzkie zostaje podważona. Liminalne życia balansują na granicy naszych witalnych taksonii, testując ich wytrzymałość społeczną, etyczną czy biologiczną.
Ingerujemy w sposoby naszego zapłodnienia, rodzenia się, życia, starzenia i umierania, uzależniając się w pełni od biomedycyny. Gdzie jest granica w drodze do osiągnięcia formy całkowicie od nas zależnej hybrydy czy cyborga? Będziemy ciałem ludzkim, czy zbiorem obcych symbiontów?
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz